صدرالدین ابراهیم بن محمد حموئی جوینیصدرالدین ابراهیم بن محمد حموئی جوینی از محدثان و صوفیان بزرگ قرن هفتم هجری و صاحب کتاب گرانقدر فرائد السمطین است و از شخصیتهای مشهور خاندان حَمّوئی، از خاندانهای مهم تصوف در قرون میانی، به شمار میآید. ۱ - تاریخ ولادتصدرالدین ابراهیم بن سعدالدین محمد بن مؤید حَمّوئی جُوَینی، در سال ۶۴۴ ه. ق، به دنیا آمد. ۲ - مسافرتها و استماع حدیثسالهای فراوانی از عمر خود را به مسافرت گذراند و به شهرهای بسیاری، از جمله طوس، اسفراین، آمل، قزوین، ابهر، تبریز، خانقین، واسط، حله، کوفه، بغداد، دمشق، مکه و مدینه مسافرت کرد و در این شهرها نزد صوفیان و عالمان بسیاری، به سماع حدیث پرداخت. [۱]
ر. ک: ذهبی، محمد بن احمد، ذیل تاریخ الاسلام، صص۲۴۴ - ۲۴۶.
۳ - آثارصدرالدین حموئی، احادیث بسیاری را که در فضیلت امام علی (علیهالسّلام) و اهلبیت پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم)، در طول سفرهای متعدد خود از عالمان اهلسنت و گاه علمای شیعه شنیده بود، در قالب کتاب گرانقدر خود با عنوان «فرائد السمطین فی فضائل المرتضی والبتول والسبطین» گردآوری کرد، این کتاب، یکبار به کوشش محمدباقر محمودی، تصحیح و منتشر شده است و یکبار دیگر نیز به کوشش سیدعبدالعزیز طباطبایی، تصحیح شده، اما این تصحیح، منتشر نشده است. ۴ - نقش حموئی در اسلامآوردن ایلخانانصدرالدین ابراهیم حموئی، نقش درخور توجهی در اسلامآوردن ایلخانان مغول، در ایران داشت و به گفته مورخان، غازان خان مغول پدر الجایتو (سلطان محمد خدابنده)، در سال ۶۹۴ ه. ق، به دست وی اسلام آورد. [۳]
ابنجزری، محمد بن ابراهيم، تاریخ حوادث الزمان، ج۱، ص۲۵۴.
۵ - تاریخ وفاتصدرالدین حموئی به قولی، در سال ۷۲۲ ه. ق، در عراق درگذشت. [۵]
ذهبی، محمد بن احمد، ذیل تاریخ الاسلام، ص۲۴۶.
اما به گفته ذهبی که معاصر و شاگرد وی بود، در همین سال در خراسان از دنیا رفت.۶ - مزارزیارتگاهی در مسجد صدریه، در شرق بغداد قرار دارد و به «صدرالدین حموئی» منسوب است، اما با توجه به قول ذهبی که وفات وی را در خراسان ذکر کرده، انتساب این زیارتگاه به وی، محل تردید است. ۷ - پانویس
۸ - منبعزیارتگاههای عراق، محمدمهدی فقیه بحرالعلوم، برگرفته از مقاله «زیارتگاه صدرالدین حموئی»، ج۱، ص۴۳۸. ردههای این صفحه : خاندان جوینی | درگذشتگان سال 722 (قمری) | صوفیان ایران سده هفتم(قمری) | مدفونان در بغداد
|